SAMOUCZEK JĘZYKA PYTHON ROZDZIAŁY   
Rozdział 1: Interpreter Pythona

1: Instalacja i konfiguracja - 2: Definiowanie ścieżki - 3: Tryb interaktywny
4: Skrypty, przekazywanie argumentów - 5: Zastosowanie IDLE

Lekcja 4: Skrypty, przekazywanie argumentów

Tryb interaktywny jest przydatny do szybkiego wykonywania niewielkich zadań i do testów. Po zamknięciu interpretera następuje utrata wszystkich danych.

Python umożliwia uruchamianie skryptów, które wcześniej zostały zapisane w pliku tekstowym z rozszerzeniem .py. Jego wywołanie z linii poleceń wymaga komendy:

python nazwa_pliku.py

W systemie Unix można przekształcić skrypt Pythona w wykonywalny program dodając początkowy wiersz ze znakiem #! i nadając plikowi atrybuty wykonywalności.
Aby tego dokonać należy otworzyć skrypt korzystając z edytora tekstu, a następnie wpisać początkowy wiersz o postaci
#! /usr/local/bin/python
(ścieżka /usr/local/bin/python jest ścieżką do interpretera języka Python, którą możemy znaleźć poleceniem which python).
Zachowaj plik i zakończ pracę edytora. Następnie za pomocą polecenia cd przejdź do katalogu zawierającego zachowany skrypt i wpisz polecenie
chmod +x nazwa_pliku.py
Parametr nazwa_pliku.py oznacza nazwę pliku zawierającego skrypt, natomiast samo polecenie nadaje mu atrybut wykonalności.
Wpisz w wierszu poleceń
./nazwa_pliku.py
(początkowe znaki ./ nakazują w systemie Unix przeszukiwanie bieżącego katalogu).

Jeżeli pojawi się błąd, interpreter drukuje komunikat o wystąpieniu błędu i ślad stosu wywołań. W trybie interaktywnym powraca natychmiast do pierwszej zachęty, a jeśli wejście pochodziło z pliku, kończy swoją pracę z niezerowym kodem wyjścia. Niektóre błędy są bezwzględnie fatalne i powodują zakończenie pracy z niezerowym kodem wyjścia - odnosi się to do wewnętrznych błędów i przypadków wyczerpania pamięci. Naciśnięcie klawisza przerwania (zwykle Ctrl+C lub DEL) w czasie pierwszej lub drugiej zachęty usuwa znaki z wejścia i powoduje powrót do pierwszej zachęty.
Do programów w języku Python można przekazywać argumenty z wiersza poleceń. Python automatycznie zapisuje argumenty wiersza poleceń jako listę łańcuchów w zmiennej argv modułu sys.

Aby tego dokonać utwórz skrypt, który zawierał będzie instrukcję import sys.
Użyj indeksowania i wycinania do przetwarzani argumentó umieszczonych na końcu listy sys.argv.
Przypisz argumenty do zmiennych lub przekaż je do funkcji (przekształć je z łańcuchów na inne typy danych, jeśli okaże się to konieczne).
Po znaku zachęty wpisz następujący wiersz i naciśnij klawisz Enter:
python script.py arg1 arg2 ...
Nazwa script.py jest nazwą pliku ze skryptem, zaś arg1 arg2 ... reprezentują dowolną liczbę zrgumentów oddzielonych spacjami.
Strona główna - O Pythonie - Interpreter - Samouczek - Przykłady programów - Linki